شغل شما چیست؟!

[fateme.68]

من دکتر س.ص متخصص اطفال هستم.
سالها قبل چکی از بانک نقد کردم و بیرون آمدم ؛
کنار بانک دستفروشی بساط باطری ، ساعت ،فیلم و اجناس دیگری پهن کرده بود.
دیدم مقداری هم سکه دو ریالی در بساطش ریخته است.

آن زمان تلفنهای عمومی با سکه های دو ریالی کار میکردند.
جلو رفتم یک تومان به او دادم و گفتم دو ریالی بده ؛
او با خوشرویی پولم را با دو سکه بهم پس داد و گفت: اینها صلواتی است!

گفتم: یعنی چه؟ گفت: برای سلامتی خودت صلوات بفرست و سپس به نوشته روی میزش اشاره کرد.
(دو ریالی صلواتی موجود است)

باورم نشد ، ولی چند نفر دیگر هم
مراجعه کردند و به آنها هم...

گفتم: مگر چقدر درآمد داری که این همه دو ریالی مجانی میدهی؟

با کمال سادگی گفت:
۲۰۰ تومان که ۵۰ تومان آن را در راه خدا و برای این که کار مردم راه بیفتد دو ریالی میگیرم و صلواتی میدهم.

مثل اینکه سیم برق به بدنم وصل کردند، بعد از یک عمر که برای پول دویدم و حرص زدم ،دیدم این دست فروش از من خوشبخت تر است که یک چهارم از مالش را برای خدا میدهد،
در صورتی که من تاکنون به جرأت میتوانم بگویم یک قدم به راه خدا نرفتم و یک مریض مجانی نیز نپذیرفتم .

احساساتی شدم و دست کردم ده تومان به طرف او گرفتم .
آن جوان با لبخندی مملو از صفا گفت: برای خدا دادم که شما را خوشحال کنم . این بار یک اسکناس صد تومانی به طرفش گرفتم و او باز همان حرفش را تکرار کرد.

من که خیلی مغرور تشریف دارم مثل یخی در گرمای تابستان آب شدم...

به او گفتم : چه کاری میتوانم بکنم؟ گفت: خیلی کارها آقا! شغل شما چیست؟ گفتم: پزشکم.
گفت: آقای دکتر شب های جمعه در مطب را باز کن و مریض صلواتی بپذیر. نمیدانید چقدر ثواب دارد!

صورتش را بوسیدم و در حالی که گریان شده بودم ، خودم را درون اتومبیلم انداختم و به منزل رفتم.
دگرگون شده بودم ،
ما کجا اینها کجا؟!

از آن روز دادم تابلویی در اطاق انتظار
مطبم نوشتند با این مضمون؛
<ᐸشبهای جمعه مریض صلواتی میپذیریم>

دوستان و آشنایان طعنه ام زدند،
اما گفته های آن دست فروش در گوشم همیشه طنین انداز بود و این بیت سعدی:

گفت باور نمی کردم که تو را
بانگ مرغی چنین کند مدهوش
گفتم این شرط آدمیت نیست
مرغ تسبیح گوی و ما خاموش ..


راستى یك سوال :

شغل شما چیه؟

برای بخشنده بودن پول مهم نیست باید ببینیم چی داریم گاهی با بخشیدن بک لبخند کوچک میتونیم بزرگترین بخشش رو داشته باشیم
شخصی تعریف میکرد : توی رستوران نشسته بودم که یک دفعه یه مرده که با تلفن صحبت میکرد فریاد کشید و خیلی خوشحالی کرد و بعد از تمام شدن تلفن، رو به گارسون گفت : همه کسانی که در رستورانند، مهمان من هستن به ""باقالی پلو و ماهیچه""

""بعد از 18 سال دارم بابا میشم""

چند روز بعد تو صف سینما، همون مرد رو دیدم که دست بچه ی 3یا 4 ساله ای را گرفته بود که به او بابا میگفت

پیش مرد رفتم و علت کار اون روزشو پرسیدم

مرد با شرمندگی زیاد گفت: آن روز در میز بغل دست من، پیرمردی با همسرش نشسته بودند پیر زن با دیدن منوی غذاها گفت: ای کاش میشد امروز باقالی پلو با ماهیچه میخوردیم، شوهرش با شرمندگی ازش عذر خواهی کرد و خواست به خاطر پول کمشان، فقط سوپ بخورند

من هم با آن تلفن ساختگی خواستم که همه مهمان من باشند تا اون پیرمرد بتونه بدون شرمندگی، غذای دلخواه همسرش را فراهم کنه.

((خدا)) را
فقط با
"دولا و راست شدن" و امتداد ""والضالین"" نمیتوان شناخت...!!
ﻧﺼﯿﺤﺖ ﭘﺪﺭم ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻮ ﺫﻫﻨﻢ ﻣﻮﻧﺪﻩ .
ﻣﯿﮕﻔﺖ: ﺍﮔﻪ ﻣﻬﻤﻮﻥ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﻮﺩﯾﻦ ﻭ
ﺻﺎﺣﺐ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﭼﺎﯼ ﺁﻭﺭﺩ
ﺭﺩ ﻧﮑﻨﯿﻦ ،
ﺷﺎﯾد
ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯾﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ
ﺍﺯ ﻣﻬﻤﻮﻧﺶ ﺩﺍﺭﻩ
ﻭ ﺍﮔﻪ ﻧﺨﻮﺭﯾﻦ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﮐﻨﻪ ....
ﺣﻮﺍﺳﻤﻮﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺎﺷﻪ
عجب دنیاییست!

[love]

چقدر خوبه که دکترا همه اینکارو کنن یا حتی اگه نخواستن حداقل مریضایی که توان مالی ندارن ویزیت یا حتی عمل کنن ، خداروشکر خدا بهشون داده اینا هم دلی رو شاد کنن تا آخر عمرشون هم دعای خیر پشت سرشونه .

واقعا لذتبخشه کمک کردن به نیازمندا . مخصوصا لبخندی که روی لب یه بچه میکاری با کمکت .

ان شالله خدا بهمون بده تا کمک کنیم به نیازمندا

[سمیراه]

خدا به ادمایی که دلشون اونقدر بزرگه که به بقیه بدون چشم داشت کمک میکنن

سلامتی بده

آمین

[یلدا 25]

خیلی عاالی بود دوست عزیز
تشکر
امیدوارم تعداد این گروه آدما که به این سطح از رشد عقلی و انسان دوستی می رسن روز به روز زیاد بشه
خداوندا لحظه ای ما رو از جایی که باید باشیم و جایی که میتونیم دست کسی رو بگیریم و دلشو شاد کنیم غافل نکن که تویی دانا به حال همه
آمین

بچه ها واقعا من این رو دیدم
یکی از اقوام من یه شغلش سیاسی هست و به اتقضای شغلش کار مردم رو تا جایی که بتونه راه میندازه چه فامیل باشه چه غریبه چه پولدار و چه مردم عادی
چند وقت پیش یه اتفاقی توی محل کارش واسش افتاد و کارش به سی پی یو کشیده شد خیلی وضعش خطرناک بود البته خدا رحم کرده بود خطر رفع شده بود
همه مردمی که میشناختنش و کمکشون کرده بود همش میومدن عیادتش به حدی که پرسنل بیمارستان ممنوع الملاقاتش کردن
البته بعضا بیشتر از وظیفه اش هم به مردم کمک میکنه
این جور وقتاس میشه آدم ها رو شناخت به نظرم
اینکه کلی آدم ازت راضی باشن و برای سلامتیت دعا کنن به نظرم کم ثروتی نیست و خیلی ارزشمنده.

[رزمریم]

[merina]

من یه سه چهار تا نمونه از این جور دکترها دیدم
اولی ماله زمانی بود که خیلی کوچیک بودم و یه دکتر خانوادگی داشتیم به اسم دکتر فیلی. ایشون تو مطبشون علاوه بر اینکه شبهای تعطیل رایگان مستمندان رو مجانی معاینه می کردن ، بقیه روی در اتاقشون هم نوشته بودن که از کسانی که مبلغ ویزیت را ندارند رایگان معاینه به عمل می آید.
دومی دکتری هستند به اسم دکتر آستانه که تو بیمارستان آتیه مشغول کار هستند و ایشون بسیار حاذقند و تمام همشهریانشون رو به صورت رایگان و یا با کمترین مبلغ عمل و درمان می کنند البته همشهریان بی بضاعت رو.
سومی که گل سر سبدشون هست آقای دکتری هست که اسمش رو نمی دونم ولی تو آپارتمان ما یه واحد داره و این واحد رو هر ماه به یکی از خانواده مریضهاییش می ده که تو تهران نیستن و جایی برای اقامت ندارن تا عزیزشون تو بیمارستان بهبود پیدا کنه.
چهارمی هم آقای دکتری بود که شنیدم اصلا مقیم ایران نیستن و مقیم کانادا هستن و وقتی بچه مریضی رو معاینه می کنن که اینجا قابل درمان نبودن با خودشون کودک رو از ایران می برن و به مدت 3-4 ماه تو خانه خودشون تو کانادا از کودک نگهداری می کنن و بچه سالم رو دوباره میارن و تحویل خانوادش در ایران میدن.
فقط یه دعا می تونم بکنم اینکه خدا زیادشون کنه.